Dünya edebiyatının seçkin yazarlarının yanı sıra, Alman edebiyatı dünyasına marka olmuş yazarları arasında sayılan Avusturyalı Franz Kafka’yı (1883-1924) ve Thomas Bernhard’ı (1931-1989) Kafkaesk ve Bernardesk modeliyle yüzyılın insanının karşılaşabileceği tehditleri, yazı dünyasının ön habercileri olarak değerlendirmek hiç bu dönemki kadar kendini haklı göstermemişti. Adı geçen yazarlar, kendi eserlerinin yazı dünyasını geleceğe ışık tutan bir ön görü hazinesi olarak okuruna armağan ettiklerine şimdi daha da yakından tanık olunmaktadır. Çağ insanının içinde yaşamak zorunda olduğu dijital süreç, bir kuşatım programı olarak ilk dönem teknolojilerinin, dijitalleşmiş versiyonu olarak insanı tutsak hale getirmiş ve yaşamın vazgeçilmez argümanları olarak insanı hem içerden ve hem de dış evreninden; beyin odaklı düşünce süreçleriyle birlikte ve çevresel yaşam kodlarıyla edilgen ve etkisiz bırakmıştır. Savaş sonrası yazın dünyasında ortak bir olgu olarak yer alan birey, teknolojik yıkım, yalnızlık, yabancılaşma, anomali duygu durumları, korku ve uyumsuzluk gibi sorunlar yumağı, çağ insanının gelecekte kuşatılmışlık sendromu içinde korkuyu beklerken yaşayacaklarına yönelik izler taşıyor gibidir. 4.0 sanayi devrimi ile insan yaşamına giren tekillik döneminin en büyük sorunu da, insan ve insanlık adına iyileştirici görünümlü teknolojik atılımların ve yatırımların, gerçekte insanlık aleyhine işlediğine tanık olunmasıdır
